چرا مسیحیان ویهودیان نسبت به هم تنفر داشتند؟

بی شک علت دایمی و نافذ این تنفر نضاد شدیدی بود که میان عقاید دینی آن ها وجود داشت،یهودیت برای اصول عقاید مسیحیت مدعی و محکمی جاودانی بود.این ضدیت دینی موجب به جدایی نژادی گردید، که ابتدا ارادی بود و بعد اجباری شد. و به دنبال آن نخستین بار در سال 1516،گتو بوجود آمد.تجزیه نژادی طبعا اختلاف در طرز لباس پوشیدن و آداب زندگی ، و علایم و چهره و آیین پرستش و طرز سخن گفتن را میان آن دو تشدید کرد.اختلاف مزبور ،به نوبه ی خود حس بی اعتمادی و ترس متقابل را در میان آنان برانگیخت؛ و از این ترس نفرت زاده شد.یهودین محرومیت ازدواج خود با مسیحیان را افتخاری بزرگ جلوه می دادندو در برتری نژاد ایشان همین را بس می دانستند که خود را اعقاب پادشاه معرفی کنند که هزار سال پیش از مسیح، به قوم بنی اسراییل فرمانروایی داشتند.آنها مسیحیان را افرادی مشرک خرافه پرست و افرادی نسبتا کند ذهن می دانستند که با زبانی نرم و مکار ف خشونت ها و شقاوت های خو را می پوشاندند و در لباس پرستش(سرور سلامتی)جنگ های برادر کشی به راه می اندازند و از این رو آنان را تحقیر می کردند،مسیحیان نیز یهودیان را تحقیر می کردند زیرا ایشان را کافرانی بیگانه و غاصب می دانستند.رقابت اقتصادی نیز در پس این خصومت های دینی پنهان بود.در زمانی که به پیروی از احکام پاپ،ربا خواری در میان مسیحیان حرام به شمار شمرده می شد،یهودین تقریبا انحصار وام دادن و بهره گرفتن در سراسر عالم مسیحیت را برعهده داشتند.ملی گرایی نیز سرود دیگری بر نفرت می افزود.